Teatr dzieci i młodzieży wystawił “Mio min Mio” Astrid Lindgren. Skromne dekoracje, ale pasowały do przedstawienia.Szkoda, ze J już nie działa w teatrze.
Teatr dzieci i młodzieży
Reply
Zima się zadomowiła
Juz nie mogę się doczekać kiedy będzie zielono. W dzień trochę topnieje at w nocy zamarza. -8 rano. Spacer bez kolców to ryzykowny sport.
Rudzik już nie przylatuje,
Rudzika nie ma od dwóch tygodni. Podejrzewamy najgorsze. Smutno.
No i po 3 tyg wrócił (ok. 4 marca). A może był na zimowych feriach na południu?
Nieboziemia
Super zima!
TAKA zimę pamiętam z 2009 roku. Przez ostatnie lata mówiło się o zmianach klimatycznych, które spowodowały mokre i łagodne zimy w Norwegii – a tu nagle, pada i pada i pada śnieg. Drzewa się uginają i łamią pod ciężarem.
-14 stopni
Wierny rudzik
Rudzik zimuje już kolejny rok. Zdaje się bardzo samotny i obcy w śród wróbli i sikorek. Nigdy nie widziałam go flirtującego. Nie potrafi zawisnąć na siateczce z jedzeniem, wiec skacze po śniegu i zjada to co spada z dziobanych przez inne ptaki kulek. Usuwa się z drogi gdy tylko, inne ptaki dołączają się do zbierania okruchów. Dzisiaj siedział bardzo długo pod stołem.
Czasami sobie myślę, ze pomieszanie języków (Biblia) to pomieszanie języków wszystkich organizmów. Obcych języków ludzi możemy się szybko nauczyć, ale zwierząt? Jakby dobrze było zapytać takiego rudzika jak się ma, i dlaczego nie odlatuje na południe?
Rudzik[, rudzik zwyczajny, raszka (Erithacus rubecula) – gatunek małego ptaka wędrownego z rodziny muchołówkowatych (Muscicapidae), wcześniej zaliczany do drozdów.
Zamieszkuje całą Europę, zachodni skrawek Syberii i Azji Mniejszej. Izolowana populacja lęgowa w Algierii. Nie znajdziemy go w Islandii, w północnej Skandynawii i w niektórych częściach Rosji. Zimuje w południowej i zachodniej Europie (polska populacja głównie na Półwyspie Iberyjskim), północnej Afryce i Azji Mniejszej. Niektóre osobniki mogą jednak zimować w zachodniej i środkowej Europie. Na Wyspach Brytyjskich jest gatunkiem osiadłym.
Zimą na teren Polski przylatują osobniki z populacji pochodzących ze Skandynawii. (Wiki)
Odsłonięcie kurtyny
Jak tu nie uśmiechać się w sercu, gdy takie rzeczy dzieją się za oknem?
Śnieg jest jak wodne światło – robi się jasno i lekko
Marie Andaluzji
Strasznie mnie kusiło, aby zestawić ze sobą wszystkie wystrojone św. Marie, które “spotkaliśmy” na naszej drodze. (Niestety zdjęcia telefonem…)
Z wietrznej i słonecznej Andaluzji do północnych mrozów.
Powrót z południa na północ w zimie to przejście kontrastowe i niezbyt przyjemne, ale lot samolotem, choć całościowo nudny ma swoje zalety i widokowe perełki.
Zakręcamy nad Morzem Śródziemnym i kierunek północ
A TO NAS PRZYWITAŁO NA LOTNISKU!
(Norwegia ma doskonałe warunki życia)
Andaluzja wszerz i wzdłuż DZIEŃ 15 – Casares
Codziennie pisze do nas listy to Andaluzyjskie niebo. Odsłaniamy kopertę at tu nowa piękna historia o tej planecie, której nigdy nie poznamy do końca.
Casares – jedziemy…jedziemy…jedziemy. Zaczynamy wątpić, bo po co jechać tak daleko ostatniego dnia? Pochmurnie i deszczowo. Kolejne słodkie, białe miasteczko na skarpie w deszczu? Ale zawracać? Jedziemy…i dojeżdżamy do miasta sępów i orłów…
Spotkanie niesamowite. Weszliśmy na skarpę gdzie były ruiny starego zamku. Ptaki latały nad naszymi głowami w stadach po kilkadziesiąt sztuk. Gdy wymachiwałam rekami przylatywały i zawisały nad nami. Tego dnia nie zapomnimy – spotkanie z inna planetą.
No i muszę dołożyć rośliny – to jest silniejsze ode mnie
Cmentarze to miejsca, które opowiadają historie o ludziach, ale innym jerzykiem.
Niewidzialne kobiety surrealizmu, Muzeum Picassa – Malaga
Postanowiłam zrobić oddzielna stronę, bo łatwiej będzie znaleźć, gdy mi będzie potrzebna na zajęcia. Niewidzialne kobiety surrealizmu to mój tytuł. Wystawę nazwano: “We are Completely Free. Women Artists and Surrealism”. (“Jesteśmy kompletnie (całkowicie) wolne. Kobiety artystki i surrealizm”.)
Eileen Agar (1904-1991) Feliz desayuno /Happy breakfast 1937
Meret Oppenheim (1913-1985) Radiografia del craneo de Meret Oppenheim / X-ray of M.O´s Cranium 1978
Unica Zürn (1916-1970) Sin titulo / Untitled 1966
Unica Zürn (1916-1970) Sin titulo / Untitled 1965
Remedios Varo (1908-1963) Mujer en bicicleta / Woman on a Bicycle 1961
Toyen (1902-1980) (Marie Čermínová) Portreto de Andrea Breton, 1950
Meret Oppenheim (1913-1985) El Polifemo enamorado / Polyphemus in Love, 1974
Valentine Hugo (1887-1968), Portreto de Pablo Picasso 1934-1948
Leonora Carrington (1917-2011), Fina mosca /Delicate fly, 1952
Meret Oppenheim (1913-1985) Guantes / Gloves, 1985
Meret Oppenheim (1913-1985) Guantes / Gloves, 1985 (detal)
Nie pamiętam kto
Valentine Hugo (1887-1968), La verdad caeria del cielo en forma de buho nival / The truth Would Fall from the Sky in the Shape od a Snowy Owl, 1932
Dora Maar (1907-1997), El meon o Anciana y nino / The Pisser or Old Woman and Child, 1935
Lee Miller (1907-1977), Remington en silencio / Remington Silent, London 1940
Lee Miller (1907-1977), Sin titulo (Colas de rata) / Untitled (Rat Tails), Paris 1930
Lee Miller (1907-1977), Retrato del espacio, Al Bulwayeb (cerca de Siwa, Egypto), Portrait of Space, Al Bulwayeb…
Maruja Mallo (1902-1995), Kermes / Kermesse 1928
Maruja Mallo (1902-1995), Kermes / Kermesse 1928 detal
Maruja Mallo (1902-1995), La verbena / The Fair 1927
Maruja Mallo (1902-1995), La verbena / The Fair 1927 detal
Maruja Mallo (1902-1995), La verbena / The Fair 1927 detal
Toyen (1902-1980), Descanso / Rest, 1943
Leonor Fini (1908-1996) La victima es reina / The Victim is Queen 1963
Leonora Carrington ( 1917-2011), La giganta o La guardiana de los huevos. / The Giantess or The Guardian of the Eggs, 1947
Leonor Fini (1908-1996), La guardiana del huevo negro / The Guardian of the Black Egg, 1955
Angeles Santos (1911-2013) Tertulia/Gathering 1929
Remedios Varo (1908-1963), Mujer caracola / Woman Shell 1957
Unica Zürn (1916-1970), Sin titulo /Untitled, 1968
Remedios Varo (1908-1963), Mujer o El espiritu de la noche / Woman or the Spirit of the Night, 1952
Eileen Agar (1904-1991) Diosa oscura /Dark goddess, 1949
Frida Kahlo (1907-1954), Frida y el aborto/ Frida and the Abortion , 1932
Leonora Carrington (1917-2011), Darvault, 1950
Leonor Fini (1908-1996), Pequena esfinge eremita / Little Heremit Sphinx, 1948
Leonor Fini (1908-1996), Pequena esfinge eremita / Little Heremit Sphinx, 1948 Detal
Eileen Agar (1904-1991), Cuadriga /Quadriga, 1935
Leonora Carrington (1917-2011), Are You Realy Syrious?, 1953
Leonora Carrington (1917-2011), Reflejo del oraculo / Reflaction of the Oracle, 1959
Dorothea Tanning (1910-2012), Pequena serenata nocturna / Little Noctural Serenade, 1943
Dorothea Tanning (1910-2012), Pequena serenata nocturna / Little Noctural Serenade, 1943 DEtal
Dorothea Tanning (1910-2012), Insomnias, 1957
Leonora Carrington (1917-2011) Y entonces vimos a la hija del Minotauro. / And Then We Saw the Doughter of the Minotaur, 1953
Leonora Carrington (1917-2011) Y entonces vimos a la hija del Minotauro. / And Then We Saw the Doughter of the Minotaur, 1953 Detal
Leonora Carrington (1917-2011) Y entonces vimos a la hija del Minotauro. / And Then We Saw the Doughter of the Minotaur, 1953 Detal
Leonora Carrington (1917-2011), Te verde o la dama oval. / Green Tea or La dame ovale, 1942
Leonora Carrington (1917-2011), Te verde o la dama oval. / Green Tea or La dame ovale, 1942 detal
Leonora Carrington (1917-2011), Te verde o la dama oval. / Green Tea or La dame ovale, 1942 detal
Leonor Fini (1908-1996), Stryges Amaouri, 1947
Leonor Fini (1908-1996), Stryges Amaouri, 1947, detal
Dorothe Tanning (1910-2012) Desnuda tumbada / Recycling Nude, 1969-70
Dorothe Tanning (1910-2012) Desnuda tumbada / Recycling Nude, 1969-70
Meret Oppenheim (1913-1985), Mesa con patas de ave / Table with Bitd´s Legs, 1983
The End
Andaluzja wszerz i wzdłuż DZIEŃ 14 – Malaga
Mieliśmy jechać do Cordoby, ale to zabrałoby bardzo dużo czasu. Ponad 2 h w jedna stronę. Pojechaliśmy do Malagi. Jednym słowem – musimy pewnego dnia, w przyszłości mam nadzieje niedalekiej, pojechać specjalnie do Cordoby.
Odwiedziliśmy muzeum Picassa. M był pod wrażeniem – super, ja niestety, może dlatego, ze widziałam dużą kolekcje w Barcelonie, albo ze jestem kobietą (he! he!). Reaguje alergicznie na kobiety bez imion, jak obiekty: “Kobieta siedzącą”, “Kobieta przy oknie”, “Kobieta w niebieskim”, brakuje tylko “kobiety wścieklej”!
Ale… była tez wystawa “niewidzialnych” kobiet surrealizmu! I to już inna historia, bardziej głęboka i psychologicznie ludzka… Nie mówiąc o surrealistycznym filmie kobiety, który powstał 2 lata przed “Psem andaluzyjskim” Luisa Buñuela.
Apropos – Picassa nie wolno fotografować!
Jak zwykle trafiamy na kościół, i nas wciąga, he! he!
A teraz niestety muszę opublikować zdjęcia szopki, najpiękniejszej jaką widzieliśmy.
Potem snujemy się po ulicach Malagi.
Niewidzialne kobiety surrealizmu – zrobię oddzielna stronę dla tych kobiet.
Andaluzja wszerz i wzdłuż DZIEŃ 13 – Le Torcal
Jedziemy do parku Le Torcal Park Naturel. Na początku szybkimi drogami, a potem serpentynami w gore. Z daleka widzieliśmy olbrzymi, szary masyw z “najeżonym” grzbietem, ale wydawał nam się zbyt duży na to co oczekiwaliśmy zobaczyć. Okazało się, ze samochodem wjeżdża się prawie na samą grań, a trasy przebiegają miedzy poszarpanymi fragmentami skal grzbietu. Fascynujące formacje, pozornie jednakowe. Surrealistyczne kulisy, nic dziwnego, ze tu kręcono science fiction filmy. Nie chciało nam się opuszczać tego dziwnie pięknego miejsca. To był bardzo udany dzień, słońce i bezwietrznie. Szliśmy powoli, jak kosmonauci po nieznanej planecie, a przecież to nasza planeta! Zastaliśmy tez odpoczywająca rodzinę kozic Capra pyrenica. Samica z 3 młodymi i samiec 10 m dalej na wzniesieniu. Nad głowami szybowały orły, a może sępy? To dwa, to trzy, a czasami pięć. Dla takich dni warto istnieć. Pachniało kościelnym kadzidłem(?)
Ktoś mi powiedział, ze przesadzam z ilością zdjęć – pewnie racja. Postaram się ograniczyć, ale to strasznie trudne i decyzje pochłaniają czas.
Ale skąd to się wzięło? Plansze bardzo prosto to wytłumaczyły, a ja poczułam się zarówno jakbym narodziła się przed chwilą, żyję już 1 sekundę, a w dodatku jestem wielkości bakterii.
